كارْلْ مارْكْسْ اقتصاددان آلماني و بنيان‏گذار مكتب ماركسيسم، سوسياليسم و كمونيسم علمي در 5 مه 1818م در خانواده‏اي يهودي در آلمان به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيل در دانشگاه شهر "بن"، ابتدا به روزنامه‏نگاري پرداخت و سپس به مطالعه فلسفه و اقتصاد سرگرم شد و افكار و عقايد تازه خود را انتشار داد. ماركس سه مبناي كمونيسم شامل فلسفه ماترياليسم ديالكتيك، اقتصاد و جامعه‏شناسي را مدون ساخت و بر اثر مطالعه در تاريخ تحول جامعه‏ها، اجتماعات بشري را به شش دوره اجتماع اشتراكي اوّليه، بردگي، فئوداليته، سرمايه‏داري و سوسياليسم و كمونيسم تقسيم كرد. مرام و مكتب ماركس و پيروانش را كه عبارت از سوسياليسم و كمونيسم علمي است، ماركسيسم مي‏نامند. فلسفه ماركسيسمِ ماركس براساس ماترياليسم استوار گرديده است كه در آن، كليه تحولات اقتصادي و حتي تاريخي را معلول عوامل مادي مي‏داند. ماركس با تمركز سرمايه در دست عده‏اي معدود مخالف است و رژيم سرمايه‏داري را محكوم به زوال مي‏داند. در اين نظام، راه تامين يك سيستم عادلانه، استقرار رژيم تعاوني در اقتصاد و بالا بردن ارزش كار وجانشين ساختن كار به جاي سرمايه عنوان گرديده است. سوسياليسم علمي ماركس در نيمه دوم قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم، طرفداران فراواني پيدا كرد و در كنگره عمومي بين‏الملل دوم شامل احزاب سوسياليست جهان در سال 1907، اكثريت با طرفداران ماركس بود. بر اين اساس بود كه نظام اتحاد جماهير شوروي بر پايه افكار و عقايد ماركس شكل گرفت و ده‏ها سال با ديكتاتوري، نظام كارگري را ديكته مي‏كرد. اما با فروپاشي اين نظامِ به اصطلاح ضد سرمايه‏داري در اوايل دهه 1990م، نادرستي افكار و پيش‏بيني‏هاي ماركس روشن شد و بطلان برداشت‏هاي ماركس از تاريخ، اجتماع و انسان را ثابت كرد. كارل ماركس سرانجام در چهاردهم مارس 1883م در 65 سالگي درگذشت.